Napisane przez SP3AYA
dnia 03 listopad 2013 ·
0 komentarzy ·
11501 czytań ·
Niekiedy problemem jest określenie stanu propagacji i pytanie czy dane pasmo jest otwarte czy zamknięte. Potrzebne były narzędzia które by pozwoliły radioamatorom na sprawdzenie słyszalności innych stacji rozsianych po całym świecie. Nigdy do końca nie wiadomo jak jest naprawdę. Pasmo jest martwe, czy wszystkie stacje tylko słuchają.
W wyniku skoordynowanych działań IARU oraz NCDXF, sprawę praktycznego sprawdzenia warunków propagacyjnych zrealizowano to we wczesnych latach osiemdziesiątych.Utworzono sieć radiolatarni pracujących początkowo na jednej częstotliwości [14.100]. Później rozszerzono to na inne pasma. Na wszystkich 6 zamieszkanych kontynentach jest 18 radiolatarni.
Obecnie radiolatarnie działają na 14.100, 18.110, 21.150, 24.930, 28.200 MHz. Każdy nadajnik wysyła co trzy minuty, w dzień i noc sygnały z mocą stopniowaną co 10 dB, tj. 100, 10, 1 W i 100 mW. Przesyłany jest znak wywoławczy emisją CW [w tempie 22 grup na minutę], a następnie cztery sygnały po jedną sekundę [kolejno ze zmniejszającą się mocą]. Później nadawanie przejmuje kolejny beacon. . Cały cykl powtarza się w ciągu 3 minut. Każdy z beaconów po zakończeniu nadawania przechodzi na następną częstotliwość i tak kolejno. Zasadę funkcjonowania beaconów ilustruje poniższa tabela:
Parametry stacji są bardzo ściśle zachowane. Np. ERP z dokładnością do 0,5 dB, podobnie jest z sekwencją przełączania. Własne zegary radiolatarni są ciągle monitorowane i korygowane zgodnie z dokładnym wzorcem satelitów GPS. Cały system został zaprojektowany, zbudowany i eksploatowany przez wolontariuszy bez żadnych kosztów z wyjątkiem rzeczywistych cen składników sprzętu, koszty transportu, i tak dalej. Początkowo na beaconach pracowały Kenwoody TS-120, później TS-50 zasponsorowane przez producenta.
Propagację łatwo sprawdzić dokonując odsłuchu na wybranym paśmie, co najmniej jednego pełnego cyklu. Zajmuje to nam 3 minuty czasu. Wiemy wtedy na jakim kierunku warto wołać lub szukać interesującej stacji.Jeśli zaś chcemy sprawdzić propagację w określonym kierunku, musimy podążać za wybranym beaconem zgodnie z jego cyklem nadawania w pasmach 20, 17, 15, 12 oraz 10 metrów. Jak widać z tabeli zajmie nam to 50 sekund.
Istnieje wiele programów monitorujących pracę beaconów, łacznie z mozliwościa sterowania transceiverem. Sporo przydatnych informacji można uzyskac na stronie NCDFX. Beacony zapewniają niemal natychmiastowe rozeznanie w aktualnym stanie propagacji. Na podstawie słyszalności [lub jej braku] na poszzcególnych pasmach można szacować, jaka jest aktualnie MUF dla danej trasy.
Cookie Control - Strona Ostrowskiego Klubu Krótkofalowców wykorzystuje cookies do przechowywania informacji na twoim komputerze.
[Przeczytaj informacje o używanych przez nas Cookies].
Kliknij przycisk Akceptuj Cookies, aby zaakceptować Cookies.